Moeilijk gaat ook : 3-2 zege tegen Voorde Appelterre met hattrick Canoot
Waar eindigt de zegereeks van KSV Oostkamp ? Roodwit won zaterdag moeilijk en niet echt mooi van FC Voorde Appelterre en dat nadat het één van zijn mindere matchen had gespeeld. Qua doelgevaar was de thuisploeg sterker en dankzij een genadeloze Phil Canoot die elke defensieve fout van de bezoekers wist af te straffen liep het twee keer twee goals uit. Om in een prangend schot uiteindelijk ook de zege binnen te rijven. Als KSVO ook al “lelijk” kan winnen waar stopt de reeks dan ? Na het matchverslag analyseren we nog even de situatie.
De thuisploeg ontbeerde naast Tom Lannoo (lies) nu ook Arvid Lenihan (ziek) en Jules Vanhaecke (hamstringblessure). Kurt Delaere loste het simpel op : Niels Van De Water op de rechtsback en Declan Dewaele (na schorsing) terug op de linkerflank met dit keer een meer vooruitgeschoven rol op links als hangende spits voor Zico Claeys. Dylan Vanneste keerde terug in de selectie, op de bank, waar ook Corneel Bekaert weer plaats nam.
De eerste helft was een flauw beestje, in de motregen waardoor het publiek het niet echt warm kreeg. Na 8 minuten kon Canoot balverlies bij de bezoekers benutten om na een snelle actie alleen voor doelman Kempeneers te komen, die te omspelen en binnen te schuiven (1-0). Vijf minuten later mikte Claeys vanop 25 meter op de bovenkant van de lat. De bezoekers herstelden het evenwicht en gingen nadien zowaar licht domineren zonder evenwel voor gevaar te scheppen. Milan Iket moest nauwelijks ingrijpen omdat het centrale duo Willem-Benoot ijzersterk verdedigde. Op drie minuten van de rust beging laatstgenoemde een fout op een aanvaller quasi op de lijn van de zestien. Referee Patrouille legde de bal net buiten de rechthoek en die vrije trap leverde niets op. Amper was de tweede helft afgetrapt of Canoot verdubbelde de voorsprong. De voorzet vanop rechts bleek simpel te onderscheppen door een centrale verdediger die evenwel knullig probeerde te controleren en zo de bal panklaar legde voor Canoot die niet aarzelde (2-0). De match leek gespeeld maar daar kwam verandering in toen vanop rechts een voorzet(schot) kwam van Dönmez dat afweek en aan de verste paal onder de lat binnenging (2-1). De bezoekers kregen moed maar het was de thuisploeg die uitliep. Eerst redde Kempeneers nog een goeie knal van Claeys maar anderhalve minuut later was er een slechte terugspeelbal bij de bezoekers waarvan Phil Canoot dankbaar profiteerde. Zuiver afgewerkt en 3-1. Er was nog een poging van Claeys op de lat en dan kwamen de bezoekers echt wel aandringen, ook na enkele wissels. Iket pakte een schot vanop de rechterflank. Bragard bediende Vermander maar nu zat Kempeneers er weer tussen. Invaller Jens Podevyn was wel succesvol met een harde knal (3-2) en nu werd het prangend. De wellicht doornatte toeschouwers kregen nog wat doelgevaar. Canoot kreeg de 4-2 voor de voet maar vond de keeper op zijn weg en de rebound van Vermander ging ook naast. Iket schudde een supersave uit zijn lendenen om een kopbal en de 3-3 uit zijn doel te houden en aan de overzijde mikte Canoot nog een counterkans naast. KSVO hield uiterindelijk de 3-2 op het bord en kon weer juichen.
KSVO speelde met : Iket; Van De Water, Willem, Benoot, Bragard (85’Vanneste); Vermander, Decloedt, Vanhaeren (71’Ide), De Waele; Canoot, Claeys (72’Bekaert). (Bankzitter : Martens).
Doelpunten : 8’Canoot 1-0; 48’Canoot 2-0; 52’Dönmez 2-1; 60’Canoot 3-1; 84’Podevyn 3-2.
Eén gele kaart voor een bezoekende verdediger.
Van de achtervolgers (op tien punten) kwam zaterdagavond SK Lebbeke in actie en won. Die ploeg blijft op tien punten. Tempo Overijse dat net als KM Torhout op dertien punten stond won ook en die kloof blijft. Op zondagnamiddag komt die andere achtervolger op tien punten, Erpe-Mere, in actie op het veld van Lochristi, dat op elf punten stond. Eén van beiden verliest hoe dan ook punten, dus wordt het sowieso een prima speeldag voor KSVO, logisch als je zelf wint. Conclusie is dat de ploeg van Kurt Delaere ook als het slecht of minder goed speelt kan winnen.
Het scoort immers altijd. In twaalf matchen was er geen enkele waarin niet gescoord werd. Meer zelfs : de matchen waar slechts één keer werd gescoord waren uitgerekend die tegen SK Lebbeke (1-0 thuis) en Erpe-Mere uit (0-1), toevallig of niet, de ploegen die tot dit weekend de dichtste achtervolgers waren. En toeval of niet : dat zijn ook de twee matchen waarin KSVO en Milan Iket de nul konden houden. Matchen die op het scherp van de snee waren. Opvallend is ook dat Kurt Delaere en zijn staf nooit in paniek geraken. Drie keer kwam het dit seizoen op achterstand : op Vigor Hamme draaide KSVO de 1-0 om in een 2-4 zege, op St.Niklaas een 1-0 achterstand in een 1-2 zege en hetzelfde gebeurde vorige week op KM Torhout : van 1-0 naar 1-2. Een gelijkmaker of een aansluitingstreffer incasseren is tot op heden geen ramp gebleken. Telkens trok KSVO de situatie weer recht en werden de drie punten ingelijfd. Een teken van mentale sterkte. En een voetbalwaarheid als een huis demonstrerend : als je (minstens) één keer meer scoort dan de tegenstander win je altijd en dat demonstreren de roodwitten dit seizoen.
De 34 op 36 oogt fantastisch en als je naar het programma kijkt kan het nog straffer. In de drie resterende matchen van de heenronde krijgt men geen echte rivalen meer als tegenstander maar ploegen uit de buik/staart van de rangschikking. Zaterdag komt het nummer twaalf op bezoek, Wolvertem-Merchtem, in december dan een uitmatch bij nummer dertien, Rhodienne-De Hoek en vervolgens thuis tegen huidig nummer veertien, SV Anzegem. Negen op negen zou zomaar kunnen, al veronderstellen we dat Kurt Delaere absoluut zal waarschuwen voor onderschatting. Hoe langer de nederlaag uitblijft hoe dichterbij die komt. Het zou een stunt zijn om de heenronde af te sluiten zonder competitienederlaag. Dromen mag evenwel…
(Daniël C.)
Recente reacties