Eerste competitienederlaag KSVO vermeden na late (verdiende) gelijkmaker : 1-1 tegen Wolvertem-Merchtem
In een kletsnatte De Valkaart (quasi doorlopend felle regenbuien) met de afgewerkte ruwbouw van de nieuwe hoofdtribune als decor werd zaterdagavond de eerste competitienederlaag voor onze roodwitten maar nipt vermeden. Een zwakke eerste helft werd met een achterstand afgefloten, na rust was het éénrichtingsvoetbal richting het Vlaams-Brabantse doel, pas in de 89ste minuut was de gelijkmaker een feit, en met slechts twee extra minuten was er geen tijd om er nog over te gaan. Zeg maar dat KSVO de zege niet verdiende maar de bezoekers evenmin. Daarvoor waren ze vooral na rust te zwak en werden ze te veel onder de voet gelopen. Een gelijkspel was dus te rechtvaardigen, al had KSVO meer kansen dan de tegenstander. Of zijn we iets te veel gewoon geworden van de ploeg van Kurt Delaere ?
De bezoekers begonnen gezond agressief aan de match na hun thuisnederlaag tegen KM Torhout vorig weekend en trokken een dubbele gordel op voor hun doelman terwijl het rekende op omschakelingsmomenten. Na twaalf minuten een eerste doelpoging van De Waele (te zwak) en op het kwartier een eerste kans voor KSVO met een schot van Bragard dat maar net voorlangs zeilde. Op een serieus afstandsschot van Heyvaert moest Milan Iket zijn klasse tonen. KSVO kreeg veel vrije trappen en hoekschoppen, nauwelijks open kansen, de bezoekers begingen ook nogal wat overtredingen. Na 35 minuten eindelijk een echt goeie kans voor de thuisploeg na een snelle omschakeling, Claeys gaf de juiste bal maar De Waele had last met de controle en weg kans. Dat brak meteen zuur op want twee minuten was er na een vleugelverandering een prachtig schot van Laurent dat onhoudbaar voor Iket in de hoek verdween (0-1). Tegen de verwachtingen in. In de resterende minuten kreeg KSVO geen kans meer zodat het met een ontgoochelende ruststand en prestatie de kleedkamer indook.
Na de pauze trok de Oostkampse motor langzaam op gang. Diego Bragard en Dylan Vanhaeren waren de dominante figuren en op pass van die laatste miste Phil Canoot na 55 minuten een dot van een kans. Hij leek de bal voor het induwen te hebben maar plaatste de bal naast de verkeerde kant van de paal. Een minuut later had referee Pannecoucke het bij het verkeerde eind toen hij een penaltyclaim wegwuifde. Zico Claeys kwam centraal in de zestien gelopen en werd gehaakt op de meest klassieke manier (pootje lap noemden we dat vroeger). Het protest werd weggewuifd. Aan de overzijde moest Vermander een verre bal vanop rechts aan de paal weghalen. Wat toen volgde was een stormloop. Een twintigtal minuten toch verzorgd met dikwijls Decloedt -bewaker van het middenveld- als eerste om de actie op te zetten. Bragard was op links iets feller dan Van de Water op rechts. Het regende voorzetten die in feite vrij gemakkelijk konden worden gegeven maar de laatste pass ontbrak het aan finesse of zuiverheid, terwijl er steeds vijf of zes verdedigende spelers voor de neus van doelman Deloose stonden en opruimden. Dat de bezoekers nooit voorin de bal konden vasthouden leek hen niet te deren. Invaller Eliko Eyenga, een boomlange spits, dreigde wel twee keer maar een ultieme sliding tackle van Benoot eerst en nadien een stevige charge van Willem verhinderden dat hij kon besluiten. Een kopbal van Claeys zeilde naast. In de laatste vijf tot tien minuten werden voldoende ballen naar de zestien gegooid maar doelman Deloose bleef foutloos. Hij kreeg wel geel, samen met Zico Claeys, na een akkefietje waarbij hij te opzichtig tijd won maar het kon de bezoekers allemaal weinig schelen. Alles werd weggeknald. Tot de slotminuut, een bal vanop rechts overwaaide naar de linkerkant waar Declan De Waele de bal in één tijd overnam, hard en gekruist onhoudbaar tegen de netten (1-1). De opluchting was groot, de eerste nederlaag werd afgewend. De referee gaf slechts twee minuten extra tijd terwijl we wat meer verwacht werd met nogal wat verzorgingen op het terrein.
KSVO speelde met : Iket; Van de Water, Willem, Benoot, Bragard; Vermander, Decloedt, Vanhaeren, De Waele; Claeys, Canoot. Voor de eerste keer deed trainer Delaere geen beroep op zijn wisselspelers (dat waren naast doelman Martens nog Ide, Bekaert en Van Hooreweghe).
Doelpuntenn : 37’Laurent 0-1; 89’De Waele _1.
Zes gele kaarten, vier voor de ploeg uit Merchtem, twee voor KSVO (Decloedt en Claeys).
Ontbraken door ziekte of herstel : Lenihan, Vanneste en Vanhaecke. Net als keeperstrainer Kestremond. Voor Tom Lannoo is er uitzicht op beterschap : na zijn liesblessure zal hij dinsdag proberen te hernemen maar een heroptreden is ten vroegste voor de start van de terugronde ofwel na Nieuwjaar.
Van het puntenverlies van KSVO profiteerde van de dichtste achtervolgers alleen Erpe-Mere dat zondagnamiddag met 3-0 won van Vigor Hamme en daardoor op acht punten komt. Lebbeke bleef steken op 0-0 en de kloof blijft tien punten voor hen. KM Torhout en Overijse staan op elf punten, de rest staat niet meer op de foto. (Daniël C.)
Kurt Delaere : “Puntje voelt aan als overwinning”
Op het moment dat de zondagnamiddagmatchen nog moesten gespeeld worden contacteerden we trainer Kurt Delaere. Die was niet helemaal akkoord met onze stelling dat de laatste twee thuismatchen (vorige week 3-2 tegen Voorde-Appelterre en nu 1-1 tegen Wolvertem-Merchtem) niet zo goed was. “Vorige week wonnen we, maar was ik minder tevreden dan nu. Onze tweede helft van gisterenavond vond ik zeer goed. We hebben een enorm veldoverwicht gehad, wellicht niet eerder in deze competitie speelden we zo veel op de helft van de tegenstander. Ik telde toch zeven goeie kansen over de ganse match tegen een ploeg die heel veel volk achter de bal had en vooral na de rust werd weggedrukt. Het was inderdaad zo dat we faalden in de afwerking en dat de bezoekende doelman goed was, maar je hebt zo’n matchen dat het niet wil lukken. Als je na zo’n lang offensief op één minuut van het einde nog altijd 0-1 staat en je kan dan toch gelijkmaken dan voelt dat puntje als een overwinning Al vond ik dat we een penalty verdienden kort na de rust en dat gezien hun tijdrekken en de vele verzorgingen er heel weinig tijd werd bijgetrokken. Dat is geen kritiek op de scheids, daar doe ik niet aan mee. Iedereen kan zich vergissen, trainers en spelers evenzeer als het arbitrale trio. De omstandigheden waren niet ideaal : tal van spelers onbeschikbaar, o.a door de gezondheidsperikelen, maar de vervangers deden het goed. Ik verwacht niet dat onze achtervolgers deze namiddag falen maar dan nog blijft onze voorsprong minstens acht punten. Ik sta liever in onze positie dan in die van de achtervolgers Lebbeke, Erpe-Mere en andere. Het zou mooi zijn als we de heenronde ongeslagen doorkomen, maar dat is niet ons essentiële doel. We mikken hoger, we moeten ons niet wegsteken. Toch denken we niet aan de titel, we concentreren op de matchen die er nog aankomen voor de winterbreak. Ik vond dat we de overwinning verdienden, op basis van onze tweede helft en het groter aantal kansen. We hebben al meermaals op het einde van de match een scheve situatie rechtgetrokken, nu weer. Niet helemaal, maar dat is nu eenmaal voetbal. Ons gemiddeld aantal doelpunten blijft tegen de drie per match aanleunen, dus klagen doe ik zeker niet.” Over het feit dat hij geen enkele wisselspeler inbracht zei de trainer nog het volgende : “Het was de eerste keer dat ik niet wisselde. Elke speler deed wat ik van hem verwachtte, de organisatie en structuur stond er en ik vond niet dat ik wissels moest uitvoeren om te wisselen want ik was tevreden hoe we na rust hen konden vastzetten.”
(Daniël C.)
Recente reacties