KSVO buigt achterstand tegen Anzegem in riante 5-2 zege en sluit heenronde af zonder nederlaag

KSVO blijft op koers na een ruime 5-2 zege tegen provinciegenoot SV Anzegem. Een zege die halfweg niemand had durven voorspellen toen KSVO met 1-2 de rust inging en met een man minder aan de tweede helft moest beginnen. Nadat de tegenstander al snel ook met tien kwam te staan stond er geen maat meer op de dominatie van de roodwitten, die er op en over gingen en er in het slotkwartier nog een ruime overwinning van maakten.

Senne Decloedt was na schorsing weer paraat maar begon op de bank. Jeroen Ide bleef in de ploeg. Ook Jules Vanhaecke startte weer op de bank, waar naast doelman Martens ook Corneel Bekaert zat. De schorsing van Diego Bragard leverde een nieuwe linksback op : Niels Van de Water schoof van rechts naar links want aanvoerder Arvid Lenihan was weer paraat.

Al na drie minuten stond de leider op achterstand. De boomlange De Bosscher, centraal verdediger, kopte een corner binnen, Milan Iket was niet goed uitgekomen op die fase. Na een tiental minuten herpakte de thuisploeg zich. Een goeie voorzet van Vermander werd door Canoot te zwak en net naast gekopt. Even later was het De Waele die vanop 25 meter zijn kans waagde, pal op de lat. Een minuut later was het toch prijs. De Waele rukte op tot in de zestien en stak door naar Vermander die vanuit een schuine hoek de netten bol zette (1-1). Met een kopbal van Canoot, goed gered door doelman Callens, kwam KSVO dicht bij een voorsprong. Na 35 minuten beging Delvar een overtreding op De Waele, die evenwel reageerde met een natrap. Dat die niet vol aankwam was bijzaak, zowel de gele kaart voor de man van de fout én de rode kaart voor Declan waren terecht. Die referee, de jonge Bjorn Dewulf (23), floot trouwens een goeie partij. Alsof de numerieke minderheid nog niet genoeg was kreeg KSVO vlak voor de pauze nog een tweede tegentreffer binnen. Iket zette een mini-muurtje voor een vrije trap van linksmidden Cottignie, die verraste evenwel iedereen met een lage bal die in de verste hoek binnenging (1-2).

Trainer Kurt Delaere greep in : Jeroen Ide, nochtans aan een goeie partij bezig, moest het veld ruimen voor Jules Vanhaecke, Zico Claeys schoof een rijtje achteruit. En al snel incasseerde die nummer negen (Delvar) terecht een nieuwe gele kaart, zijn tweede en hij mocht ook gaan douchen. Vanaf het tien tegen tien was werd KSVO dominant en met de ruimte kwamen ook de doelkansen. Eerst redde Callens nog een kopbal van Canoot maar het was uitstel. Broes Willem mocht twee keer naéén voorzetten, de tweede keer vond hij het hoofd van de duikende Vanhaecke, die voor 2-2 zorgde. KSVO bleef pompen met hoge druk, achterin verliet Willem regelmatig zijn kamp want zijn compaan Benoot en Lenihan losten alles op. In zoverre dat Iket alleen moest ingrijpen op verre pogingen. Twintig minuten voor tijd kreeg Canoot een duwtje anderhalve meter buiten de zestien, hij viel erin, de ref floot terecht voor een vrije trap. Broes Willem poeierde hem op de onderkant van de lat. De druk werd groter met aanvallende flanken als Van De Water en Vermander en de onverdroten inzet en loopvermogen van Vanhaeren. De beloning kwam er toen Niels Van De Water oprukte en vanop ruim 20 meter met zijn rechter uithaalde, de bal ging aan de verste hoek binnen. (3-2). Eerste seizoensdoelpunt voor de polyvalente Niels die duidelijk genoot. Amper een tweetal minuten later stuurde Claeys de bal in de loop van Canoot, en Phil, die goed Vandenbroecke afhield, maakte zijn vijftiende van het seizoen (4-2). Claeys mocht meteen gaan rusten, Decloedt kwam er ook in. Ook Broes Willem moest nog naar de kant , Corneel Bekaert kwam hem aflossen.Match gespeeld want KSVO kwam niet meer in de problemen. Callens, op weinig fouten te betrappen, maakte er toch eentje door een bal te lossen, Vanhaeren was te verrast om binnen het kader te besluiten. Toch kwam er nog een vijfde goal, Olivier Vermander werkte in de kleine rechthoek prima af (5-2).

De opstelling : Iket; Lenihan, Willem (81’Bekaert), Benoot, Van De Water; Vermander, Ide (46’Vanhaecke), Vanhaeren, De Waele; Claeys (77’Decloedt), Canoot.

Doelpunten : 3’De Bosscher 0-1; 15’Vermander 1-1; 45’Cottignie 1-2; 51’Vanhaecke 2-2; 75’Van De Water 3-2; 77’Canoot 4-2; 88’Vermander 3-2.

Geel was er voor Iket en Willem (die laatste mist daardoor de match tegen Tempo Overijse) en dus rechtstreeks rood voor De Waele. Vier gele kaarten voor de bezoekers waarvan twee voor eenzelfde speler.

Vermelden we nog dat van de achtervolgers Erpe Mere verrassend de boot inging thuis tegen Sint-Niklaas. Lebbeke won wel en volgt nu op tien punten, nummer drie wordt KM Torhout op elf punten. Hoe dan ook, de eerste periode afsluiten zonder nederlaag is een huzarenstukje waar gans KSVO fier mag op zijn. Zelden gezien en dit seizoen enig in de nationale reeksen.

Nog nieuws uit onze voetbalvereniging. Trainer Kurt Delaere blijft ook volgend seizoen aan als hoofdtrainer. Het tegendeel zou verrassend zijn maar niettemin toch een snelle beslissing die alle speculaties meteen uit de weg ruimt.

Olivier Vermander :”We maken gebruik van onze sterke kern”

Olivier Vermander speelde een prima partij. Zijn kwaliteit is dat hij het veld breed houdt en zijn rechterflank bemant, wie er ook in zijn rug staat als rechterverdediger. Met zijn snelheid pakt hij regelmatig zijn tegenstander, ook in de combinatie is hij goed. Met de gelijkmaker en de laatste goal scoorde hij twee keer. Hij keek tevreden terug op de ploegprestatie.

“Na onze gelijkmaker was er weinig aan de hand. Die rode kaart was dom, en daar boven kwam nog een tegentreffer bovenop. We hebben aan de rust besloten de focus te behouden en de kansen komen er altijd. We waren zeker niet in paniek. De snelle uitsluiting van een tegenstander gaf ons ook de ruimte en met tien tegen tien werden we dominant. De gelijkmaker kwam snel en vanaf toen vond ik het kwestie van tijd vooraleer we het duel in ons voordeel gingen beslechten.”

Over zijn eigen heenronde is Olivier evenzeer tevreden. “Mijn kwaliteit is mijn snelheid, maar ik probeer ook wel te combineren en kansen te creeëren voor onze aanvallers. Zelf sta ik nu na vandaag op zes goals en ik denk dat ik quasi evenveel assists heb. Of nu Arvid of Niels of nog iemand anders in mijn rug speelt maakt mij niet zoveel uit. Hoe dan ook bewijzen de voorbije weken dat onze kern ook de sleutel van het succes is. De voorbije weken was er telkens iemand geschorst, maar we vangen dat telkens op, net zoals bij blessures of ziekte. We kunnen niet echt van invallers spreken. Jeroen Ide speelde bijvoorbeeld een goeie eerste helft maar werd opgeofferd door de rode kaart van Declan om een extra spits te brengen. En Jules zocht meteen voor extra snelheid en beweging in de aanval. De sfeer in deze kern is vanaf de voorbereiding prima, en we hangen echt goed aan elkaar. Onze heenronde is echt een succesverhaal. Nu ook komend weekend nog die laatste opdracht tot een succesvol einde brengen dan mogen de riemen er even af voor een drietal weken.” Olivier is meestal na de match de laatste om het veld te verlaten na een (thuis)match. Want dan gaat hij zijn familie (vader en andere familieleden) groeten en een babbeltje slaan. “Leuk om altijd de steun te krijgen van mijn naasten. Net als het even leuk is om hier te spelen. Bij een ploeg in volle ontwikkeling. Niet alleen hebben we een goeie ploeg en technische staf, die tribune in aanbouw geeft wat extra cachet, als je voorbij De Valkaart passeert heeft het toch een ander zicht dan voordien.”

(Daniël C.)