KSVO in cijfers en statistieken : analyse van prima heenronde voor de A-ploeg
Eindejaarslijstjes zijn een traditie en ook op dit forum van KSV Oostkamp doen we daar even aan mee, nu de competitie stil ligt voor een korte winterbreak, want in het weekend van 6 en 7 januari wordt er al weer gespeeld door de eerste elftallen.
Voor KSVO werd het een kennismaking met een nieuwe reeks, tweede amateurs A, na de kampioenstitel van vorig seizoen die met een straatlengte voorsprong werd behaald. Die kennismaking is op een voltreffer uitgelopen want wie had gedacht dat KSVO bij Nieuwjaar tweede zou staan, op twee punten van de leider (Eendracht Aalst). Weliswaar hebben de nummers drie tot en met vijf één match minder gespeeld (met drie andere teams) maar zelfs met winst kunnen er maximum twee ploegen over KSVO of op gelijke hoogte komen, want twee ervan spelen tegen elkaar. In het slechtste geval staat KSVO virtueel nog altijd vierde. En dat terwijl men voor het seizoen sprak van het behoud verzekeren en in het beste geval een seizoen zonder degradatiezorgen. Het is veel meer geworden. 29 punten uit 16 matchen is een prima resultaat, waar men als nieuwkomer in de reeks behoorlijk fier mag op zijn. Die punten werden behaald via 8 overwinningen en 5 drawns. Er waren drie nederlagen. Die op de laatste speeldag tegen Olsa Brakel kwam wellicht het hardst aan wegens onverwacht en de gemiste kans om leider Aalst bij te benen. De andere twee nederlagen kwamen er bij semi-professionele beloftenploegen, bij Jong Essevee en Jong Cercle, telkens met 3-1, elftallen waarbij een aantal profs aantreden. KSVO was vooral op eigen veld onklopbaar tot die match tegen Brakel, want tot dan had men noch vorig seizoen noch dit seizoen een thuismatch verloren. Je moet het maar doen.
Voor doelpunten moet je bij KSVO zijn. Met 35 gemaakte goals staat KSVO op kop in die statistiek. Jong Essevee (31), Aalst (29) en Lokeren-Temse en RC Gent (allebei 28) volgen. In slechts één match scoorde KSVO niet en dat was die vermaledijde match tegen Brakel in de ijzige kou. Uitschieters waren de matchen tegen Sparta Petegem (4-2, spektakelrijke openingsmatch tegen de niet gepromoveerde kampioen van vorig seizoen), de 6-0 pandoering voor Harelbeke en de 0-4 bij leider Eendracht Aalst.
KSVO kreeg 19 tegengoals binnen, quasi een gemiddelde van 1 per match. Hier is Jong Cercle(16 tegengoals) de beste van de reeks, net voor Aalst (17 stuks) en het kwartet Lokeren-Temse, Jong Essevee, Merelbeke en KM Torhout die allen 18 goals incasseerden, ééntje minder dan KSVO. De aanvallende ingesteldheid van KSVO heeft daar natuurlijk alles mee te maken.
De goals van SVO kwamen van voet of hoofd van Jules Vanhaecke (9), Dylan Vanhaeren (met 7 goals verrassend sterk), Zico Claeys (5), Broes Willem (4), Phil Canoot (3), Rien Plasschaert (2), Thijs Benoot (2), Louis Declerk (2) en Neil Dildick (1).
Van de A-kern maakte alleen Jeroen Ide geen enkele keer deel uit van de selectie, voor Yentl Van Severen (derde doelman) en Andras De Kerpel werd het bankzitten zonder invalbeurt. De overige kernspelers die weden ingezet : Thijs Benoot, Diego Bragard, Phil Canoot, Zico Claeys, Senne Decloedt, Louis Declerck, Neil Dildick, Milan Iket, Tom Lannoo, Arvid Lenihan, Emiel Martens, Lucas Maus, Rien Plasschaert, Martin Puskas, Figo Suffys, Jari Timmerman, Jari Van De Maele, Jules Vanhaecke, Dylan Vanhaeren en Broes Willem. Olivier Vermander was de grootste pechvogel, hij geraakte zwaar geblesseerd voor de competitiestart en mag hoogstens hopen op fitheid tegen het eind van de competitie. Ook Declerck, Plasschaert, Puskas en Timmerman waren geruime tijd, we hebben het hier over meer dan één of twee matchen, buiten strijd.
Inzake transferpolitiek kunnen we inzake aanwervingen spreken over een geslaagd tussenseizoen, zonder over een superstransferperiode te spreken. Lucas Maus is een voltreffer en ook Plasschaert voldeed zeker tot hij geblesseerd geraakte. Neil Dildick, Martin Puskas en Figo Suffys waren vaak bij de selectie en vooral eerstgenoemde kende enkele sterke invalbeurten, maar een basisplaats afdwingen was er voor hen nog niet bij. Allicht hoopten ze net als Decloedt, Lannoo en Timmerman op wat meer speelgelegenheid maar de plaatsjes bij de elf (en de vijftien) zijn duur.
Vermelden we nog dat de technische staf ook volgend seizoen -zonder onverwachte ontwikkelingen- de dienst zal uitmaken. Nigel Smith voelt zich blijkbaar goed thuis op De Valkaart, met Thierry Kestremond (keeperstrainer), Dries Lambert (physical trainer) en T1 Kurt Delaere, die na een korte inloop als T2 een uitstekend palmares mag voorleggen sedert hij de leiding heeft bij KSVO en nu al door onder andere een verslaggever van een krant “een toptrainer in wording” wordt genoemd.
Alles bij elkaar mag men behoorlijk trots zijn op wat in de eerste helft van het seizoen werd verwezenlijkt en mag men de ambities opdrijven tot een plaatsje in de linkerkolom van de competitie en wellicht in de topzes. We zijn benieuwd.
(Daniël C.)
Recente reacties