KSVO maakt korte metten met Erpe-Mere (2-0) en had hogere score binnen bereik
Gelukkig was er de nieuwe tribune zodat de besturen van beide clubs en hun aanhang droog konden zitten want de striemende regen en de felle wind (wel afgezwakt naarmate de match vorderde) waren niet ideaal om zonder beschutting van de match te genieten. Opvallend veel volk trouwens, met ook heel wat bezoekende supporters. Op het veld hadden de KSVO-boys er blijkbaar geen last van want ze maakten korte metten met de nummer vijf, Erpe-Mere. De 2-0 stond al na 20 minuten op het veld en in feite had de thuisploeg ruimere cijfers binnen bereik. Misschien was 3-0 wel de juiste uitslag geweest. Die nul omdat de bezoekers nauwelijks gevaarlijk waren en die drie omdat er genoeg kansen waren voor een derde treffer die de Oost-Vlamingen helemaal dood gemaakt. Die ploeg verdedigde zich kranig maar was echt wel een maatje te klein.
Trainer Kurt Delaere moest beslissingen nemen. Topschutter Phil Canoot kwam terug uit schorsing, net als Declan De Waele (die drie matchen moest brommen) Dylan Vanhaeren was weer fit. Laatstgenoemd duo begon op de bank. Slachtoffers van dienst waren Jari Timmerman, die van de basis nu zelfs buiten de vijftien viel (ook door de -21-regel), net als Jeroen Ide en Tom Lannoo, die vorig weekend nog bankzitters waren en een klein halfuur invielen. Milan Iket was wel onbeschikbaar. Opnieuw wat water in de knie, geen blessure om lang out te zijn maar op doktersadvies wordt een paar weken rust aangeraden. Arvid Lenihan moest opnieuw op de bank plaatsnemen want Niels Van De Water deed het gewoon goed als zijn vervanger.
De eerste vijf minuten waren nog gelijkopgaand, in de eerste minuten kopte Matthijs een hoekschop zelfs net naast. Maar na die openingsminuten nam KSVO over en zette het 25 minuten heel goed voetbal neer en werden de bezoekers “opgegeten”. Na zes minuten kwam Canoot een stap tekort op een inzenden van Vermander, die een prima eerste helft speelde en zijn rechtstreeks tegenstander dikwijls opzocht en uitschakelde. Zo kwam na veertien minuten Claeys dicht bij de 1-0 maar er kon nog afgeblokt worden. De hoekschop leverde de treffer op : Canoot trapte de hoekschop precies tot bij de volledig vrijstaande Vermander die van binnen de zestien raak trof (1-0). Negende competitietreffer voor Olivier. Nadat een schot uit de tweede lijn (Decloedt ?) was afgeblokt scoorde Thijs Benoot die was blijven hangen de 2-0, maar hij stond blijkbaar al buitenspel toen het schot vertrok. Uitstel maar geen afstel. Nu was het Vermander die op rechts werd vrijgespeeld, strak voorzette en Jules Vanhaecke werkte aan de tweede paal af met zijn tiende seizoenstreffer (2-0). De match leek meteen gespeeld. KSVO verloor nauwelijks een duel, bleef gevaarlijk vooral vanop rechts, de match leek al gespeeld. Na een halfuur liet men de druk wat zakken maar aan tegenaanvallen kwamen de bezoekers niet. De 2-0 ruststand was een juiste verhouding halfweg.
Na de pauze verwachtte men een felle reactie van de bezoekers, maar KSVO was verdedigend beresterk, met een duo Broes Willem-Thijs Benoot op hoog niveau, en daarvoor een altijd aanspeelbare aanvoerder Senne Decloedt, nauwelijks op een slechte pass te betrappen en de altijd kalm uitvoetballende Louis Declerck, die alles zo simpel doet lijken. Erpe-Mere wou wel komen maar doelman Emiel Martens die voor rust na die vroege corner alleen een strak laag schot moest klemmen, werd niet aan het werk gezet. Halfweg de tweede helft was een voorzet van Vanhaecke, Canoot duwde de bal de goeie richting uit, maar via de paal en de keeper werd het slechts een hoekschop. Vermander mocht gaan rusten, ten voordele van Dylan Vanhaeren die een aantal minuten zijn draai niet vond op die (rechter)kant van het veld. Tot dat ook De Waele werd ingebracht (voor Vanhaecke) en Declan op rechts ging spelen, waardoor Vanhaeren meer centraal mocht gaan acteren, weliswaar iets hoger en kort bij Phil Canoot. Daaardoor kwam hij in dat slotkwartier wel prominent in het verhaal voor. De ganse linkerkant van KSVO met Diego Bragard en Zico Claeys zat iets minder goed in de match dan gewoonlijk, Diego kon niet echt met veel rushes uitpakken en Zico had weinig gelukte acties. Claeys ging er af voor Lenihan die linksback ging spelen,, Bragard schoof een rij op. In de laatste tien minuten kreeg de thuisploeg nog drie kansen onderbroken door de eerste en enige kans voor de bezoekers. Na 80 minuten was Vanhaeren op rechts door, zijn pass werd door Canoot naast gevlamd. Eén minuut later liep Canoot diep op een doorsteekpass, zijn listig lobje geraakte net niet over de doelman. Nog een minuut later schoot Tim Arijs de eerste en enige kans om aan te leggen net naast. Vier minuten voor tijd werd Dylan Vanhaeren nog eens diep gestuurd, hij vlamde staalhard naar doel, doelman Godijn kreeg de bal precies op zijn hoofd zonder dat hij reageerde, hopelijk zonder hoofdpijn, en de bal caprioleerde net naast de paal. Vier kansen na rust voor de leider, die in feite gewoon de match controleerden zonder echt op zoek te gaan naar meer goals. Ook de hoekschoppenverhouding illustreerde dat overwicht : 9 tegen 2.
KSVO speelde met : Martens; Van De Water, Willem, Benoot, Bragard; Vermander (67’Vanhaeren), Decloedt, Declerck, Claeys (85’Lenihan); Canoot, Vanhaecke (75’De Waele). De jonge doelman Yentl Van Severen zat op de bank om aan de -21-regel te voldoen.
Doelpunten : 14’Vermander 1-0; 19’Vanhaecke 2-0.
De goed fluitende Bernd Vandenbussche toonde drie gele kaarten : één voor de bezoekers en twee voor de thuisploeg. Zico Claeys kreeg er één voor kritiek op een arbitrale beslissing, Diego Bragard voor een overtreding. Voor Claeys zijn derde, voor Bragard zijn zesde. Beiden missen daardoor de volgende match, de uitmatch op Lochristi komende zondag om 15 uur, wat in feite de negende match van de tweede ronde is.
Achtervolgers KM Torhout en FC Lebbeke wonnen hun match : KM thuis tegen Eppegem (1-0) en Lebbeke op Anzegem (2-3), zodat de voorsprong van KSVO op beide teams 9 punten blijft.
Thijs Benoot : “De nul houden doet deugd”
KSVO gaf nauwelijks een kans weg tegen Erpe-Mere. Mee de verdienste van een sterke defensie waarin het duo Willem-Benoot bijna niet uit verband werd gespeeld. De eerste heeft nog iets avontuurlijk in zijn spel met af en toe diep op de helft van de tegenstander , Thijs Benoot houdt het dan weer wat soberder maar doet wat hij moet : bijna al zijn duels winnen en de bal inleveren naar de linkerkant of naar de middenvelders. Thijs, nog altijd maar 22, was dan ook heel tevreden met de prestatie
“We hebben na rust bewust geen riscio’s genomen met die 2-0 op het bord. We verwachtten een offensief van hen maar we hebben ze zodanig goed vastgezet dat ze nauwelijks een kans kregen. In de eerste helft hebben we hen bij wijze van spreken murw gespeeld, we scoorden twee keer en dan zag ik nog een doelpunt afgekeurd. Zijn er geen beelden van ? Veel belang heeft het niet. Normaal scoor ik elk seizoen wel een paar treffers. Vorig seizoen in de korte Corona-competitie niet, maar het seizoen ervoor bij Zedelgem toch zes goals.”
“Zelf ben ik heel tevreden over mijn seizoen. En het samen spelen met Broes is gewoon heel goed, we spelen al een hele tijd samen. Dikwijls krijgen we als ploeg een doelpunt tegen terwijl we nauwelijks wat weggeven, zoals vorige week bij Jong Lede. We kregen bijna 20 kansen en zij maken met één lucky shot de gelijkmaker. Daarom ben ik zo blij dat we vandaag de nul hebben gehouden, dit doet echt deugd.Nog maar de derde keer dit seizoen denk ik (en al de tweede keer tegen Erpe Mere).”
Benoot werd weggeplukt bij Excelsior Zedelgem en lijkt geen probleem hebben met die overgang naar een hogere reeks. “Dat is goed gelukt. Heeft ook te maken met het feit dat ik steeds met Broes samenspeel en dat we elkaar goed kennen Zelf heb ik ook nog geen minuut gemist dit seizoen. En er is gewoon veel kwaliteit in deze groep. Je kunt als verdediger de bal altijd kwijt. Ons centraal middenveld biedt zich altijd aan, die Louis (Declerck) is echt niet normaal, die is nooit gestresseerd.”
En de toekomst ? Nog een reeks hoger zeker ? “We bekijken het nog altijd match per match. Nu zijn er nog tien. We moeten ons ook niet meer wegsteken. We gaan er voor. Maar verder dan komend weekend kijken we niet. Naar Lochristi. Een ploeg die hier op de eerste thuismatch van het seizoen kwam gelijkspelen, verdiend. Intussen is er daar één en ander gebeurd, hoe sterk ze zijn weet ik niet, maar dat zullen we deze week wel horen.”
(Daniel C.)
Recente reacties