Sterke heenronde voor KSVO, teleurstellende terugronde
De competitie zit er al meer dan een week op en dan mag al eens teruggeblikt worden naar het afgelopen seizoen. In feite was de heenronde zo goed dat de terugval na Nieuwjaar nog erger lijkt, al had dat veel te maken met veel extra factoren : trainerswissels, langdurige blessures (te veel om goed te zijn) en een pak schorsingen, gebrek aan scherpte en concurrentie door die vorige faktoren. Daarbij zouden we vergeten dat KSVO nooit in de problemen is geraakt, dat het nog altijd -buiten de beloftenploegen van Cercle Brugge en Zulte Waregem, de beste vertegenwoordiger van onze provincie was in de reeks. Achtste eindigen, daar hadden veel ploegen op voorhand voor getekend.
Men wordt ook wel wat gewoon als men het seizoen voordien als derde eindigt, bijna alle thuismatchen wint en de meeste goals maakte. Overigens : de nummer twee van toen, Sparta Petegem, is één van de drie degradanten…. Ten bewijze dat het kan verkeren.
Er waren zes inkomende transfers : twee verdedigers Benoit Onraet (Winkel Sport) en Mehdi Oumedjeber (KM Torhout), een middenvelder of flankspeler Darren Degryse (beloften KV Oostende), een aanvallende middenvelder/schaduwspits Yani Van Den Bossche (FC Knokke) en een doelman als stand-in voor Milan Iket, met name Nicholas Deman (FC Knokke). Toen die laatste (broer van Olivier, ex-speler van Cercle, nu Werder Bremen) afhaakte om een modellencarrière uit te bouwen kwam Milan Standaert (tweede keeper bij Jong Cercle) hem vervangen, maar die geraakte pas na de transferperiode in de winter speelgerechtigd. Er was ook ene Giovanni Onyema, student uit Limburg die bij de beloften van KV Tienen had gespeeld en hier studeerde, maar die kwam tekort en was eind augustus al weer weg. Uitgaand vertrokken tweede doelman Emiel Martens, Figo Suffys, Neil Dildick en Martin Puskas (alledrie na amper één seizoen) en mannen met meer KSVO-jaren op de teller als Senne Decloedt en Tom Lannoo. Jeroen Ide stopte met voetballen. Laat ons meteen zeggen dat de transfers er minder boenk op waren dan voorgaande jaren. Benoit Onraet en Mehdi Oumedjeber speelden vrij veel ook al door veel defensieve blessures en schorsingen. Op de flank werd Degryse niet meteen titularis maar nadat Vermander en Plasschaert uitvielen speelde hij quasi alles. Yani Van Den Bossche was ook titularis als tweede spits in de rug van Vanhaecke ten koste van Phil Canoot die meer op de flanken in het middenveld ging spelen. Van al die aanwinsten blijft zo te zien enkel Benoit Onraet aan boord komend seizoen.
In de beker won KSVO eerst met 2-5 bij de Luikse derde amateurclub Richelle United (2-5 na een 0-2 ruststand !), maar struikelde in de volgende bekermatch thuis tegen Rupel-Boom (1-2).
Degelijke start competitie
In de competitie begon het goed met een gelijkspel in Oudenaarde (1-1) , tegen Merelbeke bleef men thuis op 2-2 steken (na een zuur matcheinde) maar dat werd goed gemaakt met overwinningen in West-Vlaamse derbies, op KM Torhout (2-3) en thuis tegen FC Gullegem (2-1). In Torhout viel Olivier Vermander uit met een knieblessure die hem voor de rest van het seizoen aan de kant zou houden en kreeg Jari Timmerman rood, wat hem ook twee speeldagen schorsing opleverde. Acht op twaalf oogde niet slecht, Eendracht Aalst zette KSVO dan na vijf matchen wat op zijn plaats met een 0-4 zege op De Valkaart. In het volgende serietje van vijf matchen ging het winnen op Racing Gent (2-3), bleef men tegen Ninove op 1-1 steken en kreeg het een pandoering uit bij Voorde-Appelterre (5-1). De volgende matchen leverden een lach (verdiende maar moeizame 2-1 tegen Zelzate) en een traan (onverdiend verlies op Sparta Petegem (3-2) op. November werd qua resultaten een topmaand : winst tegen Harelbeke (3-1), tegen een defensief Mandel werd het 0-2, Olsa Brakel is traditioneel een moeilijke tegenstander en de zege was hardbevochten maar verdiend (2-1) en ook Dikkelvenne werd in de wind gezet na een overtuigende prestatie die pas in de slotminuut werd bekroond : 2-1. Na die vier zeges op rij stond KSVO op één puntje van leider Eendracht Aalst. Dan kwamen de beloftenploegen en daar houdt KSVO niet zo van : 0-0 uit bij Jong Essevee, thuis werd tegen Jong Cercle verloren (1-2, met o.a een geschenkpenalty voor de bezoekers en veel tumult over de arbitrage. Die verloren punten werd gerecupereerd door winst in Wetteren (1-3), waardoor KSVO wel als runner-up de heenronde eindigde. Niettemin was toen al zeker dat Kurt Delaere vertrok Na een eerdere flirt met Roeselare (waar uiteindelijk een andere ex-trainer van KSVO tekende, Dieter Lauwers) vertrok de T1 van KSVO naar Racing Harelbeke, toen nog op een veilige plaats. Het zou tot de slotmatch (en slotminuten) op Jong Essevee zijn dat de paarswitten hun hachje konden redden.
Na Nieuwjaar teveel van alles : schorsingen, blessures, nederlagen
Intussen was een nieuwe trainer aangesteld, geen onbekende, Kevin Deslypere kwam over van de beloften van SK Deinze, hij had sterke banden met KSVO als speler eerst, als coordinator van de bovenbouw, trainer van de beloften en ook T2. Vanaf januari kreeg hij de teugels in handen met Nigel Smith als assistent.
Zijn debuutmatch kon tellen : een doelpuntenfestival met helaas een nederlaag (5-4 op Zelzate), dan werd. een weekje later Sparta Petegem geklopt (2-1). Er was nog weing aan de hand want KSVO stond nog altijd tweede. In Ninove kreeg KSVO 4-1 aan zijn been, februari begon beter met een verdiende zege tegen Oudenaarde (2-0, KSVO even mee op kop) en nadien een gelijkspel thuis tegen Voorde-Appelterre (2-2). KSVO verloor dan de derby in Gullegem (2-1), maar kon de inhaalmatch (midweeks) wel winnen op Olsa Brakel (0-2), waardoor KSVO de tweede periode-titel pakte. Een papieren titel want KSVO vroeg geen licentie en met de nieuwe reglementering ma je dan niet meer deelnemen aan de eindronde. De derby tegen KM Torhout verdiende geen winnaar KM won wel (1-2) en dat kwam hard aan. Bij ex-trainer Harelbeke had KSVO de zege voor het pakken (na een 0-2 voorsprong) maar werd het finaal 2-2. En een week later moest KSVO ook al thuis vrede nemen met een gelijkspel tegen Mandel United (1-1). De beloftenploegen van Jong Cercle (5-1 op eigen De Valkaart, maar als bezoeker) en thuis tegen een super efficiënt Jong Essevee (1-5) deden KSVO uit de top vier tuimelen. Intussen, op 18 maart, had KSVO ook afscheid genomen van Kevin Deslypere, in onderling overleg, de jonge trainer voelde zich niet honderd procent goed in zijn vel. Zonder ruzie, zonder natrappen, zo kan het ook. Nigel Smith zou het seizoen volmaken als T1 met Thierry Kestremond als keeperstrainer en toch een beetje als assistent. Vermelden we nog dat de blessuregolf KSVO bleef overspoelen, op sommige matchen waren 7 of 8 potentiële titularissen tegelijk niet inzetbaar, ook de schorsingen waren er te veel aan. Tegen het ervaren Aalst was KSVO begin april niet opgewassen (4-1), ook tegen RC Gent werd verloren (1-3) en dan toch nog een onverwachte zege : winst bij Merelbeke (1-2), op dat moment ploeg in vorm. Dat werd tenietgedaan door een 2-3 verlies tegen staartploeg Wetteren die uit vier kansen drie keer scoorde. Tenslotte werd er onverwacht weer gewonnen, uit bij Dikkelvenne (1-2), toen nummer twee, waardoor KSVO -dat inmiddels naar de negende plaats was weggezakt- zijn achtste plaats kon terug pakken. Een terugronde in mineur maar daarvoor haalden we al een aantal redenenaan.
Cijfers en statistieken
Zoals vermeld eindigde KSVO als achtste. De statistieken zeggen dat KSVO 58 keer scoorde; Alleen Merelbeke (68 treffers), Dikkelvenne (67), Jong Cercle (64), Zelzate (63) en kampioen Aalst (60) deden beter, slechts vijf teams scoorden meer. Een gemiddelde van 1,7 goal per match is fraai. Qua tegengoals is het een ander paar mouwen. Alleen Wetteren kreeg meer goals binnen dande roodwitten die met 68 goals iets teveel goals binnen kregen, een gemiddelde van 2 per match. Slechts in vier matchen kon KSVO de nul houden, drie dan nog buitenhuis (Mandel, Jong Essevee, Brakel) en thuis tegen Oudenaarde.
Die 58 treffers kwamen op naam van Jules Vanhaecke (16 stuks), Phil Canoot (10), Darren Degryse (8), Dylan Vanhaeren (9), Jari Van De Maele (4). Scoorden ook Broes Willem (3), Yani Van Den Bossche (2), Zico Claeys (2), Jari Timmerman (1), Diego Bragard (1) Thijs Benoot (1), Louis Declerck (1). De bekerdoelpunten zijn hier niet bijgerekend.
KSVO kreeg heel wat gele en rode kaarten te verwerken en bijgevolg ook heel wat schorsingen, waardoor de stabiliteit van de ploeg soms in het gedrang kwam. Hoeveel keer zou wat men de type-verdediging (Lenihan, Willem, Benoot, Bragard) samen aan de match begonnen zijn, meer dan een handvol zal het niet zijn. Thijs Benoot miste een tiental matchen, Lenihan viel uit halfweg de eerste priode, voor Broes Willem was het qua blessures beperkt tot een tweetal matchen, maar hij kreeg wel drie schorsingen uit te zitten. Bragard viel in februari uit voor een half dozijn matchen. De gele kaarten waren als volgt verdeeld : Zico Claeys (11),Broes Willem (9), Diego Bragard (6), Louis Declerck (6), Benoit Onraet (5), Mehdi Oumedjeber (5), Phil Canoot (5), Thijs Benoot (3),Milan Iket (3), Jules Vanhaecke (3), Jari Timmerman (2), Yani Van Den Bossche (2), Darren Degryse (1), Arvid Lenihan (1), Rien Plasschaert (1), Jari Van De Maele (1). Kregen rood : Jari Timmerman (2 keer, telkens dubbel geel), Mehdi Oumedjeber (2 keer geel), Broes Willem (2 keer geel) en Jules Vanhaecke (rechtstreeks rood).
Vorig jaar kwam Andreas De Kerpel een paar keer in de ploeg, nu debuteerden Maxim Cornelis (meerdere matchen, zowel basisplaatsen als invalbeurten) en Milan Van De Maele (meerdere invalbeurten in de ploeg), ook Tibo Hoste (een basisplaats, invalbeurten) en Thijs Debussche (een invalbeurt) maakten met kennis met de fanionelf en derde doelman Brent Speeckaert speelde in één van die matchen zonder tegengoal (op Jong Essevee), toen Milan Iket geschorst was. Milan Standaert maakte het seizoeneinde mee met één invalbeurt en drie basisplaatsen. Om maar aan te tonen dat de 21-koppige kern die bij aanvang van het seizoen gevormd was lang niet volstond.
Het is nu uitkijken naar komend seizoen. Een nieuw trainersduo (Stijn Desmet en Kenneth Dhondt) is er al, Thierry Kestremond blijft aan boord), in het bestuur is er vernieuwing en het is afwachten hoe de transferperiode -momenteel al vijf aanwinsten) zich verder ontwikkeld. We zijn benieuwd.
(Daniel C.)
Recente reacties